Noord Vietnam, Laos en Thailand

Via via hadden wij het adres gekregen van Mr. Tuan. Bij Mr. Tuan konden wij meerdere dagen een scooter huren om naar Hué te rijden. Andere scooter verhuurders kunnen nogal moeilijk doen als je voor meerdere dagen een scooter wil huren, en al helemaal als je grote afstanden wil rijden. Opzonden 16 maart vertrokken wij richting Hué op de scooter. De rit was in zijn totaliteit iets van 140 kilometer. Nadat we eerste Danang waren door gereden, de op 3 na grootste stad van Vietnam, moesten we een lang stuk over een berg rijden. Het bijzondere aan deze berg was dat het op de top opeens mistig werd, en vanaf dat punt naar Hué bleef het ook mistig en een stuk kouder. De resterende 100 kilometer naar Hué waren minder de mooi dan de berg. Voornamelijk lange wegen en de mensen in Vietnam rijden als gekken. Hué vonden we beide niet erg bijzonder, we zijn daar 1 nacht gebleven en gelijk weer terug gegaan naar Hoi An.

Eenmaal terug in Hoi An zijn we weer naar onze oude hotel gegaan. De kamer daar was erg fijn alleen het personeel was niet echt vriendelijk. Na nog 2 dagen in Hoi An te hebben doorgebracht zijn we naar Hanoi gegaan.

We zijn gevlogen richting Hanoi omdat de busreis van 20 uur wij niet de moeite vonden, al helemaal niet als het maar de helft goedkoper was dan een vliegticket. Wij betaalden voor een vliegticket iets van 30 euro. Na een prima vlucht kwamen we aan in (het koude en mistige) Hanoi. Vanaf het vliegveld een taxi gedeeld met 2 andere meiden en vervolgens gedropt in het oude centrum. We kwamen terecht in een erg leuk hotel, met erg leuk personeel waar Marleen en ik erg om moesten lachen. In Hanoi wilde ik erg graag naar het Ho Chi Minh mausoleum maar die was beide keren dat ik daar heen geen gesloten.

Het was de bedoeling om vanuit Hanoi naar Halong Bay en naar Sapa te gaan. Halong Bay werd ons door andere reizigers afgeraden omdat het té mistig was om iets te zien. En Sapa ging ook niet door omdat er geen treintickets beschikbaar waren voor de dagen die wij wilde. Daarom besloten we om de 21e richting Laos te vliegen.

Aangekomen in Laos bleken we niet zo goed voorbereid te zijn, dat komt mede door de 'we zien het allemaal wel' mentaliteit. Het kostte namelijk 35 dollar om een visa on arrival te kopen, en jullie raden het al, wij hadden geen cent op zak. Nadat het hele vliegtuig was voorzien van een visum konden wij met een medewerkster meelopen om geld te pinnen om zo onze visum te kopen. Nadat dat eenmaal was gelukt waren we snel door de douane heen en konden we richting het centrum Vientiane, de hoofdstad van Laos. Daar zijn we 2 nachten gebleven omdat er niet veel te zien en te beleven is. Wel hebben we daar nog 2 tempels kunnen bezichtigen en iets wat op de arc de triomphe lijkt.

Na een kort verblijf in Vientiane zijn we door gegaan naar Tha Khek, een plek 6 uur rijden ten zuiden van Vientiane, om 'de loop' te rijden. De loop is een 3 daagse scooter tocht van in totaal iets van 280 kilometer door de natuur van midden Laos. Deze tocht was wederom weer prachtig!! De tocht hebben wij alleen in 1,5 dag gedaan in plaats van 3 dagen, omdat we de toeristische plekken en de plekken waar we konden slapen niet echt de moeite waard vonden. Eenmaal terug gekeerd in Tha Khek zijn we snel naar de busstation gegaan om een busticket te kopen terug naar Vientiane. Helaas waren er alleen kaartjes beschikbaar voor een lokale bus. Omdat de bus overvol was werd aan Marleen en mij gevraagd om plaats te nemen in het gangpad, op een kruk. Dit maakte de 7 uur durende rit niet comfortabel maar gelukkig konden we de laatste 2 uur plaats nemen op de vrij gekomen 'normale' stoelen. Deze stoelen zijn gemaakt volgens Aziatische maatstaven dus we zaterdag erg krap, maar wel zacht. Aangekomen in Vientiane waren we er behoorlijk klaar mee en wilden snel een kamer vinden. Helaas waren veel kamers al vol dus het duurde even voordat we wat vonden. 's Avonds snel wat gegeten en gelijk richting bed.

De dag daarna zijn we richting Vang Vieng vertrokken waar we nu nog steeds zijn. Vang Vieng is een stadje ten noorden van Vientiane wat bekend staat om het tuben. Voornamelijk toeristen gaan dan met een grote band de rivier af om te stoppen bij de 3 barretjes langs de rivier. De eerste keer dat we zijn gaan tuben, zijn we gecrasht met de tuk tuk die ons naar de stad zou moeten brengen. De Tuk Tuk viel op zijn zij de bosjes in en kon dus niet meer verder. De Tuk Tuk chauffeur gaf de persoon die voorin zat de schuld van alles, toevallig ook een Nederlander. De rest van de avond op het politiebureau gezeten om de Nederlandse jongen en zijn vriendin bij te staan. Onze paspoorten werden ook nog ingenomen dus de volgende dag moesten we terug komen op het bureau. De volgende ochtend werd snel duidelijk dat de Tuk Tuk chauffeur zijn slaatje wilde slaan uit deze gebeurtenis. Zo was de Nederlander niet alleen verantwoordelijk voor het ongeluk (hij zou aan het stuur getrokken hebben), ook was de rem kapot en de versnellingsbak kapot. Het grappige van dit alles is dat de Tuk Tuk wel van de plek van het ongeluk naar het bureau was gereden en Marleen en ik hebben diezelfde ochtend de Tuk Tuk zijn rijden. Uiteindelijk hebben de chauffeur er mee ingestemd om beide de helft van de schade te betalen omgerekend 87 euro.

In Vang Vieng zijn we nog een aantal dagen gebleven, nog een keer wezen tuben, wat gelukkig wel goed afliep. Na Vang Vieng zijn we met de bus naar Luang Prabang gegaan. Wij verbleven in het centrum van Vang Vieng (VV) in een erg schattig straatje. Voor de rest was er, op een paar barretjes en een avondmarkt, niet veel te beleven in de stad. Onze enigste 'volle' dag zijn we op de scooter naar twee watervallen in de omgeving gereden. De eerste was erg mooi en er mocht ook in het (koude) water gezwommen worden. Omdat we die dag nog een waterval wilden bezoeken zijn we daar niet al te lang blijven hangen in verband met tijdgebrek. Snel wat in de stad gegeten en door gereden naar de andere waterval. Marleen en ik waren erg blij dat er bij deze waterval niet zo veel toeristen waren als bij de eerste, dit blijkt later ook een reden te hebben. Nadat we door de lokale uitgebreid waren bekeken en onze scooter hadden geparkeerd zijn we in een long tail boot gestapt naar de waterval. Ook hier was het uitzicht prachtig, kleine kinderen die in het water spelen, mannen op jacht naar vogels en vissen en dan loopt er ook nog een olifant langs de waterkant. Aangekomen bij de waterval bleek er geen water te zij. Vanwege de droogte. Teleurgesteld weer in de boot gestapt richting de scooter.

Na twee nachten in VV te hebben door gebracht zijn we gevlogen naar Chiang Mai (CM) We zijn deze reis al een keer in CM geweest, maar we vonden het zo'n fijne en leuke plek dat we terug moesten! De vlucht verliep prima en eenmaal in CM konden we ons geluk niet op. Na even zoeken vonden we guesthouse en zijn diezelfde avond nog op stap geweest. De rest van de tijd hebben we erg genoten van wat CM te bieden heeft. De laatste nacht hebben we geslapen in het Art Hotel. Die hotel zagen we de eerste keer in CM ook al maar was toen iets te duur voor ons. Dit keer besloten om daar toch te slapen en het was het geld dubbel en dwars waard! Aan al het goede komt weer een eind dus ook voor CM.

Na Ao Nang zijn we vertrokken naar Ao Nang vertrokken, dat is een kust plaatsje wat vlakbij Krabi ligt. Toen we in Krabi waren geland waren we zo eigenwijs om niet te luisteren naar de locals. Die vertelden ons dat we naar Ao Nang moesten gaan want dat lag bij de kust. Wij bleven bij ons standpunt en wilden naar Krabi Town. Eenmaal in Krabi Town bleek al snel waarom de locals ons vertelden waarom naar Ao Nang moesten gaan. Wij vonden Krabi sfeerloos en niet veel aan. Dus na één nacht Krabi zijn we snel naar Ao Nang vertrokken. Ao Nang is erg toeristisch, dat was ook te merken aan de prijzen voor een kamer. Die liggen gemiddeld hoger dan in de rest van Thailand. In Ao Nang hebben we voornamelijk genoten wat we voor de laatste drie weken voor ogen hadden: relaxen op het strand.

Na Ao Nang zijn we vertrokken richting Koh Phanang, waar we nu nog steeds zijn. Met de veerboot zijn we vertrokken richting Koh Phanang. Op agoda.com hebben we een aanbieding gevonden voor het resort waar we nu slapen. We slapen heel goedkoop in een erg mooi resort, aan het strand. Het is hier een paradijs! Onze tweede dag in Koh Phanang was het Songkran, Thais nieuwjaar. In Nederland is het traditie om vuurwerk af te steken, hier is het traditie om elkaar met water nat te gooien. Een groot watergevecht dus. We vielen met de neus in de boter want het was erg leuk om dit mee te mogen maken. Iedereen is euforisch, de locals en de toeristen, en het is één groot feest. Eergisteren (14 april) was het fullmoon party en daar waren wij uiteraard ook bij. Met een taxi boot zijn we vanaf ons strand richting het strand van de fullmoon party gevaren. Ook hier was het een groot feest. We hebben dan ook onze ogen uit gekeken van wat we allemaal zagen. Naar mate de avond vorderde werd het aantal dronken mensen wat aan de zeekant lagen steeds meer.